“Συγγνώμη” – Ένα ερωτικό ζεϊμπέκικο για όσους τόλμησαν να αγαπήσουν αληθινά.
Η Heaven Music παρουσιάζει το νέο τραγούδι της Στέλλας Γεωργιάδου «Συγγνώμη», ένα δυνατό ερωτικό ζεϊμπέκικο σε μουσική και στίχους του  ταλαντούχου δημιουργού Φραγκίσκου Βιδάλη.
Ένα τραγούδι γεμάτο πάθος και συναίσθημα, που μιλάει για μια συγγνώμη, όχι για λάθη που έγιναν αλλά για μια αγάπη που παραμένει ζωντανή και δεν μπορεί να ξεχαστεί.
Η δυναμική ενορχήστρωση ανήκει στον Λεωνίδα Τζίτζο ενώ ο Κρις Ολύμπιος απογειώνει το κομμάτι με το μελωδικό του μπουζούκι, δίνοντας τον αυθεντικό ήχο που απαιτεί ένα ζεϊμπέκικο ψυχής.
Το τραγούδι συνοδεύεται από ένα εξαιρετικό βίντεο κλιπ σε σκηνοθεσία του Σάββα Χρίστου, όπου ο Χρίστος Γρηγορίου χορεύει ένα καθηλωτικό ζεϊμπέκικο και καταφέρνει να μεταφέρει τη δύναμη του τραγουδιού, τον πόνο και το πάθος των στίχων στα βήματά του.
Το «Συγγνώμη» είναι εδώ για να αγγίξει τις καρδιές όσων έζησαν, ένιωσαν και αγάπησαν αληθινά.
Η Στέλλα Γεωργιάδου, με τη μοναδική της ερμηνεία, δίνει φωνή σε όσους έμειναν να αγαπούν στη σιωπή και σ´ αυτούς που ξέρουν πως κάποιοι έρωτες δεν σβήνουν ποτέ.

Η ψυχολογία υποστηρίζει ότι υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά σημάδια που αποκαλύπτουν μια βαθιά δυστυχία. Αυτά τα σημάδια δεν είναι κραυγαλέα, αλλά αν ξέρεις πού να κοιτάξεις, μπορείς να καταλάβεις πολλά για την ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων γύρω σου.

Τα 7 διακριτικά σημάδια στη γλώσσα του σώματος που μπορεί να φανερώνουν μια βαθιά δυστυχία.

1) Το ψεύτικο χαμόγελο

Όλοι/ες έχουμε ακούσει τη φράση «χαμογέλα και ο κόσμος θα χαμογελάσει μαζί σου». Τι συμβαίνει, όμως, όταν το χαμόγελο είναι ψεύτικο και απλώς κρύβει τη δυστυχία; Ένα αληθινό χαμόγελο, γνωστό και ως χαμόγελο Duchenne, περιλαμβάνει όχι μόνο το στόμα, αλλά και τα μάτια, τα οποία σχηματίζουν μικρές ρυτίδες στις γωνίες. Αντίθετα, ένα ψεύτικο χαμόγελο είναι κυρίως μια μηχανική κίνηση των χειλιών, χωρίς να συμμετέχει το υπόλοιπο πρόσωπο.

2) Συνεχής νευρικότητα

Όλοι έχουμε μικρές συνήθειες που εκδηλώνονται όταν νιώθουμε άβολα ή αγχωμένοι, όπως το να παίζουμε με τα μαλλιά μας ή να κουνάμε το πόδι μας. Ωστόσο, η συνεχής νευρικότητα και το ανεξέλεγκτο «παιχνίδι» με αντικείμενα μπορεί να είναι σημάδι εσωτερικής αναστάτωσης και δυστυχίας.

Άτομα που βιώνουν βαθιά δυστυχία μπορεί να εμφανίζουν ασταμάτητες μικρές κινήσεις, όπως να στριφογυρίζουν τα κλειδιά τους, να δαγκώνουν τα νύχια τους ή να αλλάζουν συνεχώς θέση στο κάθισμά τους. Αν παρατηρήσεις κάτι τέτοιο σε κάποιον/α, μπορεί να είναι μια ένδειξη ότι προσπαθεί να αντιμετωπίσει δύσκολα συναισθήματα.

3) Αποφυγή οπτικής επαφής

Η οπτική επαφή είναι ένα ισχυρό μέσο επικοινωνίας και δείχνει ενδιαφέρον και σύνδεση. Ωστόσο, ένα άτομο που βιώνει έντονη δυστυχία συχνά αποφεύγει να κοιτάξει τους άλλους στα μάτια. Σύμφωνα με την ψυχολογία, αυτό μπορεί να οφείλεται σε αισθήματα ντροπής, ανασφάλειας ή χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Αν κάποιος/α συνεχώς αποφεύγει την οπτική επαφή, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι ντροπαλός/ή. Θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι εσωτερικής πάλης και δυστυχίας.

4) Σκυφτή στάση

Ένα άτομο που νιώθει δυστυχισμένο μπορεί να υιοθετήσει μια καμπουριασμένη στάση, σαν να «κουβαλάει» το βάρος των προβλημάτων του στους ώμους του.

Αυτή η σωματική στάση μπορεί να δείχνει χαμηλή αυτοεκτίμηση και αίσθηση ήττας. Αν κάποιος άνθρωπος που γνωρίζετε έχει μόνιμα σκυφτή στάση και κοιτάζει προς τα κάτω, μπορεί να είναι σημάδι βαθιάς δυστυχίας.

5) «Κλειστή» γλώσσα σώματος

Όταν κάποιος διανύει μια δύσκολη περίοδο, μπορεί να προσπαθήσει να «κλειστεί» στον εαυτό του χωρίς να το καταλαβαίνει. Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί με τη γλώσσα του σώματος, όπως το να σταυρώνει τα χέρια του, να αποφεύγει την επαφή ή να στρέφει το σώμα του μακριά από τους άλλους. Αυτές οι κινήσεις λειτουργούν ως μορφή αυτοπροστασίας, δημιουργώντας έναν αόρατο τοίχο μεταξύ του ατόμου και του περιβάλλοντός του.

6) Έλλειψη ενθουσιασμού

Αν κάποιο άτομο που κάποτε ήταν γεμάτο ζωντάνια φαίνεται πλέον αποτραβηγμένο και χωρίς διάθεση, αυτό μπορεί να είναι ένδειξη βαθιάς δυστυχίας.

7) Υπερβολική ακινησία

Η υπερκινητικότητα μπορεί να δείχνει άγχος, αλλά το άλλο άκρο – η υπερβολική ακινησία – μπορεί επίσης να είναι ένδειξη βαθιάς θλίψης. Άτομα που αντιμετωπίζουν σοβαρά συναισθηματικά βάρη μπορεί να φαίνονται σχεδόν «παγωμένα» στη θέση τους, σαν να έχουν αποσυνδεθεί από το περιβάλλον τους. Αυτή η ακινησία μπορεί να είναι ένας τρόπος διαφυγής από τα συναισθήματα, σαν να έχουν παγιδευτεί σε έναν εσωτερικό κόσμο θλίψης.

σιωπηλή γλώσσα των συναισθημάτων

Η γλώσσα του σώματος αποτελεί έναν ισχυρό τρόπο έκφρασης, ακόμα και όταν τα λόγια αποτυγχάνουν. Μαθαίνοντας να διαβάζουμε τα σημάδια όπως το ψεύτικο χαμόγελο, την ανήσυχη κίνηση, την αποφυγή οπτικής επαφής, την καμπουριασμένη στάση, τη σωματική απόσταση, την έλλειψη ενθουσιασμού και την υπερβολική ακινησία, μπορούμε να αποκτήσουμε καλύτερη κατανόηση των συναισθημάτων των γύρω μας.

Η κατανόηση της γλώσσας του σώματος δεν είναι παρεμβατικότητα, αλλά μια μορφή ενσυναίσθησης και προσοχής. Είναι ένας τρόπος να προσφέρουμε στήριξη σε εκείνους που τη χρειάζονται, ακόμα και αν οι ίδιοι δεν μπορούν να τη ζητήσουν με λόγια.

Σε έναν κόσμο γεμάτο θόρυβο, ας μάθουμε να ακούμε με τα μάτια μας.